Heb je er wel eens over nagedacht dat het overgrote deel van communiceren non-verbaal gebeurt? De visuele communicatie (houdingen, bewegingen, omgeving) en de intonaties (toon, hard of zacht) zijn vaak veel belangrijker dan dat wat er daadwerkelijk inhoudelijk gezegd wordt.
Ik merk dat vooral in deze digitale tijd een groot beroep wordt gedaan op datgeen waar we het minst goed in zijn. We missen de context, de houding, de omgeving. En dat vind ik super lastig. Ik merk namelijk dat ik veel sneller zaken vergeet. We communiceren ons suf, maar blijven toch niet hangen. En volgens mij komt dit, omdat er relatief weinig verandert in een beeldscherm. De omgeving is steeds hetzelfde en daardoor heb ik veel minder referenties om zaken te onthouden.
Tijd dus voor een andere aanpak. Een oproep aan iedereen: Zorg dat er iets in het beeldscherm staat (een mooie achtergrond of leuke koffiemok bijvoorbeeld), dat refereert aan het gesprek dat gevoerd wordt. En hoe leuker, verrassender of origineler dit is, hoe beter je blijft hangen.
Succes!